خِرَد و ادب

سلام به همه فرزندانم؛

هر وقت که به خرداد می‌رسم، ناگهان دلگیر می‌شوم،

چون باید تکه‌هایی از پازلی را که مدتی برای ساختنش

تلاش کرده‌ام را جدا کرده و به دست دیگری بدهم،

امام خوشحال‌تر می‌شوم زمانی که ببینم این تکه‌ها

به شکل پازلی زیبا  و بزرگ در آینده تبدیل شده‌اند.

پروردگار بزرگ را شاکرم که قسمتی از عمر مرا، حضور

در جمع شما دانش‌آموزان باصفا و صمیمی قرار داد.

بدون تردید می‌توانم ادعا کنم که در طول سال تحصیلی

بهره‌های فراوانی از حضور یکایک شما بردم.

از شما می‌خواهم تا به قول شاعر، چشمهایتان را باز کرده

 و جور دیگری نگاه کنید و در امر آموزش از هیچ فرصتی دریغ

نکنید و همیشه پویا باشید و متفکر.

سربلندی شما و خانواده محترمتان را از درگاه پروردگار خواستارم.

       مجتبی نوشادی

        آموزگار  پایه ششم

 دبستان شهید ماهینی بوشهر

        (96/3/3)